Het weer is er een van. Het zal meer wel, dan niet gevolg zijn van het dwarsbomen van onze plannen. Willen we de planten net water geven, dan begint het te regenen. (eenieder met een beetje Pipi Langkous in zich pakt toch gewoon de gieter) willen we net even zonnen, dan kruipt die achter de wolken, willen we een feestje geven in een tent dan zal de wind ongetwijfeld parten spelen. Weer laat zich eenmaal niet plannen. Het is zoeken naar hoe alles het beste draaien zodat het toch nog een beetje goed uitkomt
Leven laat zich ook niet plannen, dat wringt en het is zelfs moeilijker om er het beste van te maken
We zouden wel willen dat...
opa dichter bij huis lag, in plaats daarvan halen we tijdens de lange ritten naar en van Oostende ongelofelijk veel babbeltijd in. De herinneringen die intussen naar boven zijn gekomen, kunnen al in boekvorm gebundeld worden en het zou heerlijk zijn om te lezen.
We zouden wel willen dat...
opa geneest en wat meer is, we willen zelfs mee helpen denken aan hoe en waar dat het beste kan. Naar alle raad die we krijgen luisteren we zeker en misschien helpt het wel vooruit, maar we beseffen ook dat de medische zorgen uit handen moeten gegeven worden. Er zijn verschillende emoties die parten spelen en laat schuldgevoel daar dan één van zijn. Maar is dat gevoel ook een goeie raadgever, dat is in elk geval een bijzondere vraag.
Gisteren en vandaag kon er overlegd worden met de verpleging, tussen alle zorg door. De vraag naar overplaatsing werd gesteld. Een medische vraag die ook alleen maar door alle artsen samen en het volledige verzorgend team kan beantwoord worden. Overleg met de anesthesist was er intussen ook, en er is alle begrip voor onze bezorgdheid, maar het volledig team is ook bezorgd en steeds zoekende naar de best mogelijke oplossing voor diegene die zorg nodig heeft. Als het nodig is, stelt het ziekenhuis ook zelf overplaatsing voor.
We zouden wel willen dat...
we niet zo machteloos bij opa stonden bij dat ziekenbed, dat we hem konden opbeuren en hem moed inspreken. In plaats daarvan proberen we elkaar te troosten en dat lukt aardig.
We zouden wel langer bij opa willen blijven...
maar wat vertel je iemand als je niet weet of hij het hoort, als je nier weet of het hem iets doet, als je niet weet over wat je moet babbelen. Dus proberen we steeds te vertellen dat we hem graag zien en doen we de groeten van iedereen die ze doorgaf of toch zoveel mogelijk. Een zoen geven kan besmetting betekenen, dus misschien kan dat wel niet.
We zouden wel willen dat...
we wisten wat we moesten doen, maar we hebben er ook het raden naar, net als iedereen rond ons willen we het allerbeste voor de genezing en overleg daarrond is soms ook gevoelig.
We zouden wel willen dat opa broodjes bakt, maar dat gaat nu zo moeilijk, in plaats daarvan halen we broodjes uit het vriesvak en proberen daarvan te genieten.
Woensdag ochtend heb ik dus een Margootje gegeten. Dat zijn broodjes die voor het eerst gebakken werden voor de verjaardag van Margot en zo superlekker waren dat er niets meer bij hoefde. Ik voelde iets minder feestelijk dan tijdens de verjaardag, maar de zon brak net door de mist en dat maakte het begin van deze dag helemaal goed.