Vandaag wou ze ook heel graag iets in de blog laten zetten, in naam van zichzelf en van mijn vader. Opa Noël leest nu nog niets mee, maar met zekerheid zou hij hetzelfde vragen.
Oma Maria wil jullie allemaal heel erg danken om al die woorden van bemoediging, troost en meeleven, want dat sterkt haar. Het doet deugd om te voelen dat mensen om elkaar geven. Alle woorden, mails, reacties zijn in een document verzameld en papiergewijs aan haar toevertrouwd, gelezen en immens gekoesterd.
Het doet me denken aan een gedicht van Geert Decockere :
Vele groeten en een zoen,
Zo stond het op een kaart,
De groeten heb ik weggegeven
De zoen heb ik bewaard.
Elke dag vraag ik me weer af : waarom doet het eigenlijk pijn om met dit alles om te gaan. Ik besef ook ten volle dat veel mensen rondom ons een donkere wolk met zich meedragen.
Bij ons is er hoop : de arts vertelde dat volledige genezing mogelijk is. Waarom dan al die tristesse bij momenten?
Waarschijnlijk is het plaatsvervangend verdriet, omdat we weten dat, als alles goed gaat, de revalidatie zoveel inspanning zal vragen. Zoon had nog niet zo lang geleden enkele schouderoperaties, hij trok wit weg bij de kiné nadien voor revalidatie.
Eigenlijk wil niemand dàt een ander zien doormaken, het is een plaatsvervangend meeleven.
En ook dit, in het ziekenhuis is meneer Dufromont de man van het ongeluk met : wisselende waarden in ontsteking, multiple breuken. Ze scheren zijn baard en laten zijn snor staan, die is zwart. Dat was nieuw voor ons.
Thuis is Opa Noël de man die in de serre zeven soorten tomaten kweekt, die met Sinterklaas de lekkerste klaaskoeken bakt tot ver buiten Kortrijk (en dat is niet overdreven), de man die in zijn vrije uren rond vergadertafels zit en mee projecten uitwerkt, hij is de opa die op zondag voor een eigen creatie aan soep zorgt of experimenteert met kruiden, waarbij wij dan mogen uitproeven welke specerijen gebruikt werden. Hij is de man met een warm verleden.
Ook dat is het, je wil iemand die je graag mag, niet zien zoals nu, voorlopig is hij nog een fractie van zichzelf. Zijn blekere rimpels rond zijn ogen waaieren intens uit. Ook dat zag ik nog nooit.
Opa Noël ligt stabiel momenteel, dat is al een beetje positief nieuws, een beginnertje waarop verder kan gebouwd worden.
We nemen bij elk bezoek al jullie knuffels in gedachten mee. Als we die nu eens tussen zijn medicatie konden mengen....
Liefs
Annemie